Een week later zetten we onze reis voort naar Tamale, in het noorden van het land. Een tocht van zo'n 14 uur, die ik de afgelopen jaren vaak gemaakt heb. Onderweg zien we het landschap veranderen van tropisch regenwoud naar savanne met her en der een boom. Als de zon al enkele uren onder is, komen de lichten van Tamale in zicht. De grote moskee in het centrum is verlicht en goed zichtbaar als we de stad binnenrijden. Even later bereiken we ons einddoel; het Presbyterian Lay Training Centre aan de rand van Tamale.
Sinds vorige week wonen wij op het terrein van het trainingscentrum. Langzamerhand brengen we ons huis op orde en raken we gewend aan onze nieuwe omgeving. Mary pakt aar werk als verpleegkundige in het ziekenhuis van Tamale weer op en ik begin mee te draaien in het werk op het trainingscentrum.
Op een zondag, vlak na onze aankomst in Tamale, kwam president Atta Mills op bezoek in de stad. Grote spandoeken met 'Welcome Mr. President!' sierden het stadscentrum. Toen we na de kerkdienst op weg naar huis waren, kwamen we bij het ziekenhuis vast te zitten in het verkeer. Het leger had de doorgaande wegen afgezet vanwege de komst van de president. Hij zou het nieuwe ziekenhuis in aanbouw komen bezichtigen. Dit ziekenhuis wordt in samenwerking met de nederlandse overheid gebouwd. Omdat de meeste politieke en economische centra zich in het zuiden van het land bevinden, is een bezoek van de president aan het noorden een zeldzame aangelegenheid. Dit bezoek leek dan ook een reden te hebben; de verkiezingen zijn in aantocht. Vanaf vorige week is de campagne voor het presidentskandidaatschap binnen de verschillende partijen van start gegaan. Tamale is een belangrijke stad voor het NDC, de partij van president Mills. Nadat groepen NDC-jongeren in Tamale zich tegen een beslissing van de president hadden gekeerd en voor onrust in de stad hadden gezorgd, wist de president niet hoe snel hij in Tamale moest zijn om te laten zien dat hij er nog steeds is voor de inwoners van de stad. Aan de juichende stoet jongeren met vlaggen te zien, werd het gebaar op prijs gesteld.
Inmiddels is de rust wedergekeerd, zijn de wegen weer vrij en zijn de vlaggen en spandoeken opgeborgen. Omdat het regenseizoen op het punt staat aan te breken, heeft het trainingscentrum een rustige periode. De meeste deelnemers aan de cursussen en trainingen zijn boeren, die nu volop begonnen zijn met het gereed maken van akkers en het zaaien van gewassen als rijst en mais. Ik kan deze periode goed gebruiken om het centrum te leren kennen en mijn nieuwe taken op te pakken.
(V.l.n.r.: de grote moskee van Tamale, Mary aan het werk in het ziekenhuis, het nieuwe ziekenhuis in aanbouw, het trainingscentrum (PLTC))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten