Een tijdje geleden ben ik ingezegend als pastor van de Presbyteriaanse gemeente in Nyarizee, de gemeente waar ik sinds mijn aankomst op het trainingscentrum in Tamale aan verbonden was. Dit houdt in dat ik kerk, preek en voorga in de gemeente in Nyarizee, maar ook dat ik onderdeel ben geworden van het Tamale Rural District, het kerkdistrict waar Nyarizee onder valt. Nu het regenseizoen afgelopen is, betekent dat vooral meedraaien in de wekelijkse begrafenis- en bruiloftsceremonies in de verschillende dorpen in het district.
Het Tamale Rural District bestaat uit zo'n 40 dorpsgemeenten, die allemaal binnen een straal van 40 kilometer rond de stad Tamale liggen. Sommige dorpen liggen aan de verharde hoofdwegen, maar de meeste gemeenten zijn te vinden in meer afgelegen dorpen die te bereiken zijn via de vele zandwegen en -paden. De gemeenten zijn allemaal Dagbani-sprekend (de taal van de Dagomba's) en zijn onderling sterk met elkaar verbonden. Bij speciale diensten en gebeurtenissen in een van de dorpen komen christenen uit andere gemeenten op bezoek om mee te helpen en mee te vieren. Dit is bijvoorbeeld het geval bij begrafenissen en bruiloften, die een belangrijke rol spelen in het sociale en religieuze leven van de Dagomba's. Een groot deel van de Dagomba's is moslim, vooral in de stad Tamale. In de dorpen speelt de traditionele animistische religie nog een grote rol. Doordat het grootste deel van de mensen moslim, traditioneel religieus, of een mengeling van de twee is, hebben christenen het niet altijd makkelijk. Door elkaar op te zoeken en elkaar te ondersteunen bij bruioften en begrafenissen, laten ze zien dat ook christenen kunnen deelnemen aan deze belangrijke aspecten van het traditionele sociale leven. We zoeken samen naar vormen, woorden en gebeden om de christelijke boodschap te laten landen in lokale context. Christenen komen er langzaam achter dat christen-zijn niet per se betekent dat je je hoeft te isoleren.
De gemeente in Nyarizee is een van de eerste gemeenten die in de jaren '70 in het gebied rond Tamale gesticht zijn. De gemeente bestaat uit zo'n 80 volwassen, jongeren en kinderen. Op zondagochtend komt de gemeente samen om te zingen, te bidden, te luisteren en in gesprek te gaan. Mary en ik genieten van de lokale liederen, die vaak een heel directe en bemoedigende boodschap hebben voor specifieke situaties. Samatha heeft in Nyarizee al snel geleerd om te dansen en te klappen tijdens het zingen. Mijn preken worden gewaardeerd, vooral omdat ze lekker kort zijn (een half uur) vergeleken met de meeste Ghanese preken (een uur of langer). Onderdeel zijn van het kerkelijk leven in Nyarizee en de gemeenten in het Tamale Rural District is voor mij nu al onmisbaar voor mijn werk op het Trainingscentrum. Het is zowel een spoedcursus in de structuur van de kerk als een directe link met de geloofsbeleving van de mensen met wie ik op het trainingscentrum werk.