Judgement Day

Midden in de stad staat een enorm billboard dat ons wijst op de dag des oordeels. Je kunt er niet omheen. Het bord waarschuwt ons dat we nog een ruime week hebben. Tot de 21ste om precies te zijn. Volgens de makers van het bord valt de dag des oordeels exact te berekenen naar aanleiding van bijbelse gegevens. Omdat voor God 1 dag als duizend jaar is menen de rekenaars een aantal getallen rond de zondvloed met duizend jaar te moeten vermenigvuldigen om zo tot het exacte moment van 'Judgement Day' te komen. Het is vijf voor twaalf (!), laat het billboard ons weten. Ik ben benieuwd...

Een reis op het ritme van de drums

Kort geleden kwam het reisboek Ghana... een reis op het ritme van de drums uit; geschreven door Ada Rosman-Kleinjan, die samen met haar echtgenoot in 2010 een reis door Ghana maakte. Ik had het boek al zien liggen bij familieleden die zich voorbereiden op een reis naar Ghana en kreeg enkele weken geleden een exemplaar opgestuurd van de schrijfster. Het is een leuk geschreven boek dat je aan de sfeer van Ghana laat snuiven. De mensen en situaties die Ada Rosman beschrijft zijn herkenbaar voor wat je tegenkomt wanneer je Ghana bezoekt. De schrijfster verhaalt over de reis die zij maakt langs voor mij bekende plaatsen als Accra, Cape Coast, Kumasi, Tamale en Mole National Park. Ze laat daarbij zien dat ze zich goed ingelezen heeft in de geschiedenis en cultuur van het land (hoewel de onafhankelijkheidsdatum niet klopt). Het is een geschikt boek om op een luchtige manier eens iets van Ghana te proeven en handig boek om te lezen tijdens de voorbereiding van een reis naar Ghana. Veel van wat de schrijfster op haar eerste reis in Ghana tegenkomt, zul je ook ontmoeten. De manier waarop het openbaar vervoer beschreven is, moedigt je als (toekomstig) reiziger in Ghana aan je Nederlandse begrip van reizen maar beter thuis te laten. Meedrijvend met Afrikaanse flow kom je er ook wel.

Ghana... een reis op het ritme van de drums is via verschillende (internet)boekhandels verkrijgbaar. Bestel je het echter rechtstreeks bij de schrijfster (email: wombatboeken76@hotmail.com, website: http://www.adarosman.nl/) en vermeld je daarbij mijn naam of webpagina, dan doneert zij € 3,- van ieder boek aan Stichting Comfort.

Ghana... een reis op het ritme van de drums
Ada Rosman-Kleinjan
ISBN: 9789080753280
€ 16,50

Gastenverblijf

In het fotoalbum staan een aantal nieuwe foto's van ons huis en gastenverblijf. Hieronder één van de gastenkamers.

The witches of Gambaga

Morgen vindt op de Britse ambassade in Accra de premiére van de documentaire The witches of Gambaga plaats. Deze film is gemaakt door de Ghanees-Britse filmmaakster Yaba Badou en heeft al een aantal prijzen gewonnen. De documentaire gaat over het witches camp bij Gambaga, een dorp in Noord Ghana. In dit kamp komen vrouwen terecht die van hekserij beschuldigd worden en daardoor buiten hun gemeenschap zijn komen te staan. De Presbyterian Church probeert de vrouwen in het kamp op te vangen en te ondersteunen.

Geloof in hekserij is in Noord Ghana nog springlevend. In de traditionele religie bezitten bepaalde leiders bovennatuurlijke krachten, die zij ter bescherming van de gemeenschap kunnen gebruiken . Daarnaast zijn er mensen, voornamelijk vrouwen, van wie geloofd wordt dat zij hun bovennatuurlijke krachten op een kwade manier gebruiken. Wanneer er een sterfgeval, ongeluk of ziekte is, wordt de schuld hiervan regelmatig bij een heks gezocht. Opvallende vrouwen kunnen op deze manier zomaar tot heks verklaard worden, met alle gevolgen van dien. Soms zit er voor deze vrouwen niets anders op dan hun dorp te verlaten. Met haar documentaire wil Yaba Badou aandacht vragen voor de manier waarop deze vrouwen door het geloof in hekserij een toekomst en waardig leven wordt ontnomen.

Lees Badou's artikel What makes a woman a witch? voor meer informatie over het witches camp van Gambaga. Bekijk ook de trailer van de documentaire The Witches of Gambaga.

Een maand in Nederland

Na een maand in Nederland is Mary gisteren weer op het vliegtuig naar Ghana gestapt, waar zij haar werk als verpleegkundige in het ziekenhuis van Tamale weer zal oppakken. Hoewel het niet fijn is om weer afscheid te moeten nemen, kijken we wel terug op een mooie maand samen.

Binnenkort zullen wij door Kerk in Actie worden uitgezonden naar Ghana, waar ik voor de Presbyterian Church of Ghana ga werken. In een intensieve maand januari hebben we een introductieprogramma bij Kerk in Actie in Utrecht gevolgd, hebben we een hele week kennis gemaakt met kerken op Schouwen Duiveland en Tholen, zijn we getrouwd op het gemeentehuis in Borculo en hebben we vrienden en familie ontmoet. Hieronder twee foto's van ons trouwen. Meer foto's van onze maand in Nederland zijn te vinden in ons fotoalbum

Oud & Nieuw

Oudjaarsdag breng ik vandaag door in Nederland, in afwachting van Mary's komst naar Nederland op 3 januari. Vorig jaar vierden wij Oud & Nieuw in Ghana. Samen met mijn ouders bezochten wij de stad Cape Coast een aantal dagen. In Ghana wordt de jaarwisseling door christenen voornamelijk in de kerk doorgebracht. Mary en ik besloten op 31 december om aan te schuiven in de Anglicaanse Kerk van Cape Coast. De dienst begon om 20.00 uur. Wij wisten dat de kerkdienst in ieder geval tot middernacht zou duren en kwamen daarom pas om 21.00 de kerk binnen. Na veel muziek, dans en gebed brak de jaarwisseling al snel aan. Na middernacht ging de dienst nog tot 3.00 uur door. Omdat we bij binnenkomst voorin de kerk naast een van de chiefs van Cape Coast waren neergezet, konden we niet zomaar ongemerkt naar buiten glippen. Ondanks de lange zit (onderbroken door veel dans) was het mooi om in de kerk het oude jaar af te sluiten en het nieuwe jaar te beginnen.

Ook in Nederland ga ik op Oudjaarsavond naar de kerk. Een mooi moment om in dankbaarheid terug te kijken op het afgelopen jaar. De dankbaarheid is dezelfde als in Ghana, de duur van de dienst verschilt iets. Een klein uurtje vinden we hier genoeg. Enkele jaren geleden heb ik tijdens de oudjaarsdienst in Nederland een Ghanees gebed voorgelezen uit een boekje van Jörg Zink*:

Heer,

almachtige, oneindige, schepper, voltooier, een jaar is voor U slechts een ogenblik.

Maar voor ons is het 365 dagen lang, breed en diep, onafzienbaar.

Heer,

ieder jaar zit voor ons bij voorbaat volgepakt met goed en kwaad.

U bent de Heer van het jaar, wij zijn vreesachtige slaven van de tijd.

Heer,

maar één ding is zeker: ieder jaar brengt ons dichter bij U.

Mensen worden elk jaar ouder, maar christenen worden jonger.

Er ligt een jaar achter ons, het is voorbij.

Straten lijnrecht door savannen, bogen over steile heuvels,

kuilen, moeilijkheden, gemiste contacten en kansen.

Heer,

vanwege die gemiste kansen zou ik kunnen wanhopen, als U niet zou vergeven.

Heer,

iedere dag is uw genade nieuw sinds de regenboog, en uw goedheid sinds Jezus Christus.

De duivel en zijn trawanten slepen zich door de jaren, ze worden met de dag ellendiger.

Maar wij groeien met uw zon, met uw Geest.

Heer,

zoals U de haren op mijn hoofd geteld heeft,

zo hebt U ook mijn dagen geteld, de minuten en seconden.

Heer,

om gezondheid bid ik U, om wat meer geld,

om honger naar uw woord, om uw woord bid ik U.

Amen.

* Uit het boekje Het nieuwe woord van Jörg Zink.

Bekijk de foto's van ons bezoek aan Cape Coast in ons fotoalbum.

Het zwarte goud

Naast de export van cacao leunt de economie van Ghana voor een groot deel op haar bodemschatten. Bauxiet, diamanten en vooral: goud. Binnenkort komt daar nog een belangrijk, maar gevaarlijk, exportproduct bij: olie, het zwarte goud. Enkele jaren geleden werden er voor de kust olievelden ontdekt en de productie daaruit is afgelopen maand op gang gekomen. Verwacht wordt dat Ghana een exporteur van betekenis kan worden. Dat klinkt goed en het kan een boost geven aan de economie. Aan de andere kant zijn er de voorbeelden van de Afrikaanse landen Nigeria en Angola, die Ghana voorgingen in de oliewinning. In die landen zorgde olie voor politieke spanningen, toenemende corruptie en conflicten. Ghana is vastbesloten het anders aan te pakken en wil de olieopbrengsten terug zien in de vooruitgang van de samenleving en de economie.

Lees in het artikel In de ban van olie uit de IS van november meer over olie in Ghana. Directeur Oliewinning van het Ministerie van Energie, Kwaku Boateng, sluit het artikel af met de uitspraak: "Ghana kan het zich niet veroorloven om te falen, want we hebben geen excuus. Ik denk dat we met Gods hulp slagen". Ik hoop en bid mee...

.

Olieplatform voor de kust van Ghana

Locate our house!

Klik op het kaartje voor een vergroting...

Shea nut

Hier kopen we het in kleine dure potjes van de Body shop, omdat het goed is voor de huid. In Afrika gebruiken ze het om te koken of maken ze er zeep van. Shea butter. Ook wel karitéboter genoemd. Maar waar komt het vandaan? Het begint met het verzamelen van de vruchten van de Shea tree en het bewerken van de pitten ervan. Een belangrijke bron van inkomsten voor veel vrouwen en hun gezinnen in Noord Ghana. Bij Mary Kponkpori thuis zien we het begin van het proces dat Shea butter oplevert. Ondertussen voert haar man termieten aan de parelhoenderjongen.

Bekijk hier de film...

Wateroverlast

Opdat ik ook in Nederland op de hoogte kan blijven van het reilen en zeilen in Tamale, stuurt Mary me regelmatig een paar foto´s.
Het regenseizoen is in volle gang. Dat betekent zo om de dag een flinke bui. In onze omgeving zijn er gebieden die tijdens deze periode van een half jaar, onder water komen te staan. Ons huis heeft daar geen last van, maar de weg er naar toe staat op sommige plekken wel blank. Samen met een paar buren heeft Mary op een aantal plaatsen provisorische bruggetjes gemaakt van stenen. Op de voorgrond van de foto staat Samaata, over wie ik in het bericht Regenseizoen sprak. Het gaat goed met haar, haar moeder en haar nieuwe zusje.

De kippen zorgen inmiddels elke dag voor een eitje. Over een tijdje kunnen ook de buren elke dag een eitje eten, omdat alle kippen kuikentjes hebben gekregen.

Naast kippen hebben we ook een heuse waakhond (in opleiding) en een kat. De naam van de hond is 'Ɛfﬤ'. Voor Nederlanders een beetje lastig uit te spreken, maar m'n zusje Nienke heeft geoefend. Als je wilt weten hoe het klinkt, vraag je het maar aan haar! De kat heet denk ik maar gewoon 'cat'.

In het huis wordt ook doorgeklust. De gastenkamers zijn na het leggen van tegels en een likje verf bijna klaar. Precies op tijd, want vanaf begin oktober zijn 4 verpleegkundestudenten uit Ede een paar maanden in ons huis te gast. Over hun verblijf en stage in Tamale kun je meer lezen op wijzijninghana.blogspot.com en ghanezen.blogspot.com

Meer foto's in ons fotoalbum...